Yokluğun

Sarkilar dolanir koyunun en demlisine Ya keskin bicak olur , Ya can kiriklari koca bir avuc dolusu Irmak olur suzulur anSizin Sizlar da kemiklerin hissedemez olur acinin derinini ..

Buz kesilir canSiz beden misali Öldum dersin ölmezsinya Yasamaksa yasamak ölmekse ölmek Arafda kaliRsin ya Dugumlenir nefesin Yutkunamaz olursun Susarsin ..susar yildizlar aylar Geceyi dinler birakirsın en koyuya. .

En sonsuzluga… Dalar gidersin maziye.. O eski güzel gunler gelir aklina Verilen sözler edilen yeminler Uğruna can veririm demistin ya yarim demistin sonsuzlugum demistin ya Nasılda yıkıp gittin hayallerimizi? Sonsuzlugun son buldu gidisinin sessizliginde..

Senin aşkından divane ben Şimdi kanadı kırık bir güvercin gibiyim.. Ucmak icin cirpinan.. her cirpinisinda biraz daha kanayan.. Hani yolunu kaybettiginde adres sorarsın ya insanlara..sagin solun karismiscasina Sanki sudan cıkmıs ,karada çırpınan balık gibiyim yoklugunda..

Senin gönlünün adresini kaybettim ey yarim Soğuk bir kış günü soğuktan titreyen beden gibi Sensiz bedenim titriyor aşkından yanan ben üşüyor Özlüyor..

Hasretinle yanıyorum ey yar..

Şiir Yazarları: guLbeseker & Nehir