YOKLUĞUN IZDIRAP

NefeS alamaz oluyorum yoklugunda
solugum kesiliyor..
Kan doluyor gecenin karanligina
buz kesiyor ellerimm
tir tir titriyor kirpiklerimm
her carpisinda birbirine 
yagmur dusuyor sineme…
Sen yoKsun!
umut oluyor her dogan gunes
calan kapi .. 
gelen bahar ..
Acan ciceklerde ariyorum seni
Denizin dalgasinda seziyorum kokunu
gokyuzunun huzurunda duyuyorum sesini
martilarin ozgurce kanat cirpinislarinda..
Ama Sen yoksun ..izdirap oluyor yuregime 
yoklugun..
biraz daha eriyorum .
gunler geciyor
aylar ve yillar ..
Sonbaharin gelisiyle dökuyorum 
birbir hazan yapraklarimi 
Kisin soguna birakiyorum kendimi 
buz kesiyorum ..
mevsimler bitiyor..omur tukeniyor 
ve sen hala yokSun..
gelsenya ..
NefeS olSan hava olsan can olSan 
Gunes olSan 
gelsen ya ..
izdirabim dinSe ..
Hani geliyorSunya..
bin yokmus bir varmisCasina..
Hani gunler aylar yillar geciyorda
Sen dun gitmiscesine geliyorsunya
Butun acim diniyor
gecen yillardaki yoklugunu siliyor 
bir anlik gelisin..
Sineme sizan butun yasLar
deva oluyor yuregime
Acinin zehrine..
Hani diyorsunya
Seni seviyorum diye
Her yoklugun ardindan gitmemiscesine hic.
Ben yeniden dogmuscasina geliyorum dunyaya
Sevmedigini bile bile inaniyorum..
Isa nin oluyu diriltisinde
Can buluyor yuregim..
Inanmak istiyorum hic gitmeyecegine..
Ucurumdan dusecegimi bile bile 
Seviniyorum pervasizca..
Sonra..
sessizlik cokuyor anSizin
sukutumun cigligi oluyorsun
Bir varmisligin otesinde
binkez yok oluyorSun yine
ardindan gidiyor aklim
yuregim..
KaraKis cokuyor tum benligime..
ve sen yine yokSun.

Yazarımız: guLbeseker